FUTBOLDA TEKNÝK

Futbolda teknik baþarýda önemli bir yer tutar. Teknik; amaca uygun hareket akýþý ile bir hedefe yönelik, kurallara uygun oyun davranýþý saðlayan, futbola özgü hareket becerilerini yapabilme yeteneðidir. Tekniðin temel amacý, sporcunun zayýf yönünü güçlendirmek, geliþmiþ yönünü de mükemmelleþtirmektir. Böylece müsabakalar sýrasýnda verimi artýrmak ve üstün bir performansa ulaþmak mümkün olur.
 

Futbolda teknik becerilerin iyi bir þekilde uygulanmasý ve baþarý performansýný elde etmek için, teknik eðitime erken yaþlarda baþlanmalýdýr. Çünkü öðrenmenin en verimli çaðýnýn genç yaþlar olduðu bilinmektedir. 

Teknik hareketlerin öðretiminde dikkat edilmesi gereken noktalarý þu þekilde açýklayabiliriz:
 

a. Teknik eðitim mümkün olduðu kadar erken baþlamalýdýr. Özel becerilerin geliþtirilip düzgün hâle getirilmesi için her yaþ ve verim sýnýfýnda bu eðitime devam edilmelidir.
 

b. Küçük gruplar hâlinde yapýlan alýþtýrmalar, öðrenimin daha etkili olmasýný saðlar.
 

c. Çok yönlü hareket, tecrübe ve beceri elde edebilmek için, oyuncularýn yaratýcý güçlerini kullanabilmelerine fýrsat verilmelidir.
 

d. Özellikle öðrenmenin baþlangýcýnda, hareketlerin doðru bir þekilde yapýlmasýna önem verilmelidir. Yanlýþ hareket oyuncuya iyice mal olmuþsa bunu düzeltmek çok zor olacaktýr.
 

e. Öðrenme sýrasýnda hatalarýn düzeltilmesinde oyunculara yardým edilmelidir.
 

f. Becerilerin öðretiminde oyuncularýn yorgun olmadýklarý zamanlar seçilmelidir.
 

g. Öðrenilmiþ teknik beceriler oyuna uygun biçimlerde uygulanmalýdýr.
 

Müsabakalardaki baþarýlarda, teknik ve fizikî güç ayný derecede etkilidir. Ayrýca baþarýda birleþik ve global hareketlerin unsunlarýný iyi koordine etmenin etkisinin yanýnda, hareketlerin yerinde ve zamanýnda, zaman-oran iliþkisi içerisinde yapýlmasý, teknik hareketlerin ekonomisi açýsýndan önem taþýr.
 

Bir teknik antrenman programýnda; eðitim, bileþik hareketler, müsabaka koþullarýna uygun küçük oyunlar yer alýr. Teknik olarak geliþmenin temelini "TEKRAR" oluþturur. Ön koþullarýný ise bedensel uygunluk (kondisyonel, esneklik, beceriklilik), rakibin yarattýðý stresin aþýlmasý ve takým arkadaþlarýnýn çok yönlü hareketleri oluþturur. Diðer yandan hareket ve pozisyon becerilerinin kazanýlmasý ve mükemmelleþtirilmesi; pozisyonu öðrenerek kullanmaya ve hareketleri farklýlaþtýrýlmasýna baðlýdýr. Tekniðin pratikteki geliþimi;
 

a. Temel pozisyon (rakipsiz),
b. Pasif rakiple yapýlan geliþtirilmiþ pozisyon,
c. Aktif rakiple yapýlan geliþtirilmiþ pozisyonda yardým ile gerçekleþir.

Her futbolcunun kendine özgü bir stili olup, teknik çalýþma, dikkat, pozisyon tahmini ve karar verme koþullarýný içerir. Bu konulara uygun çalýþmalarla teknik seviyede ilerlemeler görülür, devamlý antrenmanlarla tekniðin yerleþmesi saðlanýr.
 

Teknik antrenmanlarýn düzenlenmesinde aþaðýdaki noktalara dikkat edilmesi gerekir:
 

1. Mutlaka iyi bir ýsýnma çalýþmasý yapýlmalýdýr.
2. Oyunculara gösterilecek teknik unsur iyi açýklanmalý veya gösterilmelidir.
3. Çalýþmalarýn zorluk derecesi kademe kademe artýrýlmalýdýr.
4. Sýk sýk tekrarlarla hareket mükemmelleþtirilmelidir. Bir teknik hareketin otomatikleþmesi için tekrar sayýsýnýn fazla olmasý gerekir.
5. Alýþtýrmalar çok yönlü ve müsabaka þartlarýna uygun yapýlmalýdýr.
6. Hatalar anýnda ve yerinde görülerek düzeltilmelidir.
 

Futbol tekniði toplu ve topsuz hareketler olmak üzere ikiye ayrýlýr:
 

A. Topsuz Hareketler: Vücut tekniði olarak da tanýmlanan topsuz hareketler koþma, atlama ve vücut çalýmý olarak üçe ayrýlýr.
 

1. Koþma
 

Koþma ve yer deðiþtirmede futbolcu bir atletten farklý olarak, depar yapmak için zeminden itme kuvveti almaz. Futbolcu her an yön deðiþtirmek zorunda olup, yön deðiþtirme tekniði, durma tekniði ile ayný prensiplere dayanýr. Adýmlarýn kýsýtlanmasý, hýzýn azaltýlmasý, aðýrlýk merkezinin alçaltýlmasý ve sahaya karþý direnç, yön deðiþtirme tekniðinin esasýný oluþturur. Yön deðiþtirme rakibin hareketlerine baðlýdýr.
 

2. Atlama
 

Bu teknik þekilde futbolcu oyun süresinde topa hemen sahip olma amacýný güder. Futbol oyunu sýrasýnda sürekli kafa vurma, yumruklama gibi hava mücadelesi olduðundan, oyuncunun atlama yeteneðine sahip olmasý gerekir. Futbolcunun atlama tekniðini kullanýp kullanmayacaðýný oyunun gidiþatý belirler. Futbolcunun havaya sýçramaya kendisini hazýrlama süresi çok kýsadýr ve kendisi için elveriþli zamaný seçemez. Sýk sýk refleksleriyle ve ayakta dururken sýçramak zorunda kalýr. Ayrýca fizikî mücadelelerde atletik anlamda doðru bir atlama yapmak her zaman mümkün deðildir.
 

3. Vücut Çalýmý
 

Çalým, bir rakip oyuncudan sýyrýlmak için yapýlan harekettir. Çalýmda en önemli unsur, rakibe yanlýþ hareket yaptýrmak amacýyla dikkatini yön konusunda daðýtmaktýr. Ancak oyuncunun bunu yaparken bir sonraki hareketini de plânlamýþ olmasý gerekir. Vücut çalýmý yapýlýrken, vücut aðýrlýðýnýn çalým yönünde eðik olmasý futbolcunun 2. hareketini zorlaþtýrýr. Futbolcu çalým sýrasýnda vücudunun yatay pozisyonunu iyi ayarlarsa, anî olarak 2. hareketini yapar ve devamlýlýk kuralý gereðince rakip oyuncunun karþý hareketini güçleþtirir.
 

B. Top ile Yapýlan Hareketler: Top tekniði olarak da tanýmlanan top ile yapýlan hareketler, topa çalým, kafa vuruþu ve ayak vuruþlarý olmak üzere 3’e ayrýlýr:
 

1. Topla Çalým
 

Rakibi þaþýrtmak amacýyla top ile yapýlan hareketlerdir. Topla yapýlan çalýmýn belirli bir sistemi olmayýp, rakibi þaþýrtýrken ayný zamanda topun da tamamen kontrolünü gerektirdiðinden topsuz çalýma göre daha zordur.
 

Rakibi saf dýþý býrakmanýn diðer bir yolu da çalým sýrasýnda top saklamaktýr. Futbolcu kolay pas verebilecek durumda deðilse ve savunma oyuncusunun üst üste yaptýðý markajlar da dönüþü engelliyorsa topu saklar.
 

Top saklama vücudun topla rakip arasýna konmasý, topun ayakta tutularak oynama fýrsatý aranmasý ve top gelirken yan dönüp bir tarafa doðru gidilerek daha sonra yön deðiþtirmesi yöntemleri, müsabakalar sýrasýnda verimi önemli ölçüde artýrýr.
 

2. Kafa Vuruþu
 

Havadan yapýlan top hücumlarýnda oldukça etkili olan kafa vuruþu tekniði, futbolda hücum ve defans açýsýndan rakibi en fazla ekarte etmeyi mümkün kýlan hareketlerdir.
 

Kafa vuruþu sýrasýnda bütün vücudun mümkün olduðu kadar hareket hâlinde olmasý gerekir. Bunun yanýnda ön ve arka baldýr adaleleri ve karýn adalelerinin kuvveti, sýçramayý kolaylaþtýrýr.
 

Kafa vuruþlarý alýn ortasýyla, kafanýn yanlarý ile, zor durumlarda ise kafanýn arka kýsmý ile de yapýlabilir. Kafa vuruþu sýrasýnda gövde yay þeklinde olup, omuzlarýn ekseni topun izlediði yola dikeydir. Kafa ise enseden sabit bir þekilde olup, gözler topun geldiði yolu izler. Gövde dik duruma geldiði anda da vuruþ yapýlýr.
 

Yerden kafa vuruþunda güç, bacak ve ayaklar üzerindedir. Ayaklardan biri, diðerinin önünde olacak þekilde rahat bir düz duruþ ile vücudun üst kýsmýna, öne ve arkaya rahatlýkla ve denge bozulmadan hareket olanaðý saðlanýr. Top gelirken vücut arkaya doðru eðilir ve alnýn tamamý topa dönükken, kafa geriye doðru çekilerek boyun kaslarýnýn üzerine getirilir. Yerden kafa vuruþ sýrasýnda topla buluþma zamanýnýn iyi ayarlanmasý topa vuruþ sýrasýnda mümkün olduðunca hýzlý hareket edilmesi ve gelen topa alnýn ön kýsmý ile vurulmasý, vuruþun baþarýlý olmasý açýsýndan önemlidir. Ayrýca kafa vuruþlarýnýn ayarlanmasýnda, top takibi de önem taþýr.
 

3. Ayak Vuruþlarý
 

Ayak vuruþu, ayaðýn herhangi bir kýsmý ile topu göndermektir. Bir futbolcunun vuruþ tekniðinin iyi olmasý gerekir. Futbolda topun istenilen yere gitmesini ve ölü toplarýn kullanýlmasýný saðlayan, deðiþik vuruþ tipleri vardýr. Vuruþun topun hangi kýsmýna yapýlacaðýnýn önemli olmasý kadar, isabetli vuruþun yapýlmasý da etkili hücum açýsýndan avantajlýdýr.
 

Ýç Vuruþ: Paslaþmalarda, köþe atýþlarýnda, serbest vuruþlarda ve verkaçlarda ayaðýn iç kýsmý ile yapýlan vuruþ tipidir. Ýç vuruþ yapýlýrken bacak dizden hafifçe kývrýlarak vücudun dengesi saðlanýr. Topun hemen yanýnda duran ayaðýn ucu vuruþ yönüne dönük iken, gövdenin üst kýsmý topun üzerini örter. Topa vuruþ yapacak olan ayaðýn ucu dýþa doðru dönüktür ve topa vuruþ yapacak olan bacak yumuþak bir hareketle arkadan öne doðru sallanýr. Vücudun aðýrlýðý duran bacak üzerine verilir ve topa vuruþ yapýlarak, vuran kiþi vuruþtan sonra da topu izler.
 

Ýç Üst Vuruþ: Yön olarak iç vuruþtan farklýdýr. Vücut, vuruþ sol ayakla yapýlýyorsa, topun pozisyonuna göre biraz saða, aksi durumda biraz sola kaydýrýlýr. Topa yaklaþýlýnca adýmlar biraz uzatýlýrken, vücudun üst kýsmý öne doðru eðilir ve kollar da dengeyi saðlamak için hafif açýlýr. Ýç üst vuruþun baþarýsýnda futbolcunun topa doðru düz koþmamasý, destek görevi yapan bacaðýn toptan uzak olmamasý ve dik tutulmamasý önemli yer tutar.
 

Üst Vuruþ: Topu uzaða göndermek için yapýlan bir vuruþ tekniði olup, vücut pozisyonu iç vuruþtaki pozisyonun aynýsýdýr. Vuruþu yapacak olan bacak, topun üzerinde dik olarak tutulur. Ayaðýn burnu ise yere dönük olduðundan, ayaðýn üst yüzeyi topa tamamen temas eder.
 

Dýþ Vuruþ: Oyun içerisinde zor pozisyonlarda kullanýlýr. Vücut pozisyonu iç vuruþ vücut pozisyonunun ayný olup, kalça hafif öne doðru itilirken, ayaðýn ucu aþaðý doðru dönük biçimde vuruþu yapacak olan bacak içe doðru çekilir. Topa dokunma sýrasýnda ise ayak tamamen sabittir. Top oyuncunun önüne doðru süratle yuvarlandýðýnda, dýþ vuruþla þaþýrtma pasý atýlmasý saðlanýrken, havadan gelen toplarda da dýþ vuruþ metodu kullanýlýr.
 

Dýþ Üst Vuruþ: Bu teknikte ayaðýn üst kýsmýný oluþturan hattan baþlayarak, tabanýn yan kýsmýna kadar uzanan bölüm kullanýlýr. Dýþ üst vuruþ tekniðinde topa düz veya hafif dönerek yaklaþýlýr. Düz olarak alýnan hýz falsolu vuruþa iþaretken, topun düz biçimde ileriye atýlmasý isteniyorsa, topa yaklaþma hareketi topun istikametinin aksine olmalýdýr. Topa gerilme mesafesi 6-7 metre iken, oyuncu süratini topa doðru koþarken artýrýr. Topa yaklaþtýðý sýrada adýmlar uzun ve aðýr atýlýr. Destek ayak ile vuruþ yönü arasýnda bir açý meydana gelirken kollar dengeyi saðlar. Vuruþ sýrasýnda bacak kalçadan itibaren ayakla birlikte içe doðru çekilir.
 

Vole Vuruþlarý: Vole þutlar ayaðýn üst kýsmý ile yapýlýr ve gol atmak, çok uzak noktalara göndermek, kale önünden topu uzaklaþtýrmak için kullanýlýr. Bu vuruþ tekniðinde rakip oyuncu topu kontrol etme olanaðýný bulamaz. Top ve vücut arasýnda yeterli destek býrakýlýrken, vücudu dengede tutan ve destek görevi yapan bacak dizden esnek tutulur. Yerdeki ayaðýn ucu vuruþ yönünün gösterirken, vuruþu yapacak olan bacak dizden kýrýlarak havaya kaldýrýlýr. Ayak dýþa doðru itilerek yumuþak bir vuruþ yapýlýr. Bu arada gövde diktir. Vole vuruþlarý; düz vole vuruþlarý, yan vole vuruþlarý, dömi (yarým) vole vuruþlarý olmak üzere üçe ayrýlýr:
 

TOP KONTROL YÖNTEMLERÝ
 

Müsabakalar ve antrenmanlar sýrasýnda hareket hâlinde olan toplar deðiþik metotlarla kontrol edilebilir. Ýyi bir top kontrolünde çabukluk, amaçlý kontrol, topun ve futbolcunun pozisyonu ve kontrolden sonraki adýmýn plânlanmasý önemlidir.
 

Top kontrol metotlarý, topu kontrol altýna almada kullanýlan vücut kýsýmlarýna göre deðiþir.
 

1. Ayak ile Yapýlan Kontroller
 

Ayak içi ile: Yuvarlanmakta olan ya da yüksekteki top kontrolleri ayak içi ile yapýlýr. Vücut pozisyonu iç vuruþlardaki pozisyonun aynýsýdýr. Topa temas sýrasýnda bacak kalçadan itibaren geriye doðru hareket ettirilir ve top ayaðýn içinde tutulur ki bu sýrada hareketler oldukça yumuþaktýr.
 

Ayaðýn üstü ile: Havadan ya da orta yükseklikten gelen toplara uygulanan bu teknikte top doðrudan doðruya, zýplamasýna fýrsat býrakýlmadan kontrol altýna alýnýr. Ayaðýn üstü ile kontrol tekniðinde ayaðýn mümkün olduðunca açýlmasý gerekir. Vücut destek ayaðýn üzerinde dururken diz hafifçe kývrýlýr ve gevþek býrakýlan ayak kalçadan itibaren mümkün olduðu kadar havaya kaldýrýlýr. Top ayaða geldiði sýrada karþýlanýr ve ayak yere indirilir. Ayaðýn sürati yere yaklaþtýkça yavaþlarken, vücut biraz geriye gider ve kollar dengeyi saðlar.
 

Ayak dýþý ile: Yapýlan top kontrollerinde, topun soldan ve havadan geldiði durumlarda oyuncunun aðýrlýðý sol bacak üzerinde olduðundan, iç kontrol yapýlmasý olanaðý yoktur. Bu gibi durumlarda uzakta olan ayak kullanýlýr. Sað ayak vücudu taþýyan bacaðýn önünde çaprazlama hareket ederek ayaðýn dýþýyla topu kontrol eder. Bu kontrol tekniðinde vücudun aðýrlýðý destek ayak üzerindedir ve destek ayak dizden hafifçe kýrýktýr. Diðer ayak ise vücudun önünde çapraz bir biçimde sallanýr. Top yere düþünce, bilekten aþaðý doðru dönük olan ayaðýn dýþ kýsmý ile temas eder.
 

Diz üstü ile: Top göðüs ve ayakla kontrol edilemeyecek kadar yüksekten gelirse top kontrolü diz üstü ile yapýlýr. Diz üstü kontrolleri sýrasýnda oyuncu topun geliþ yönüne doðru dönerek beklerken vücut aðýrlýðý bir ayak üzerindedir. Diðer bacak ise kalçadan kaldýrýlarak diz üstü ve diz altý kýsýmlarý 50-60 derecelik açý oluþturacak biçimde kývrýlýr. Topun geliþ yönüne göre dizin pozisyonu ayarlanýr ve yumuþak bir hareketle kontrol edilir.
 

2. Göðüs Kontrolleri: Topun geliþ çizgisinin düz olmadýðý durumlarda yapýlan kontrollerdir. Futbolcu bu çeþit kontrolü yakýnýnda rakip yoksa veya önceden topu nereye vereceðini tasarlar ise uygular. Vücudun aðýrlýðý her iki bacak üzerinde olmak suretiyle bacaklar yana doðru açýlýr. Dizler hafif kývrýlýrken, kalçalar öne, göðüs ise geriye kavis yapacak biçimde çekiktir. Kollarda denge saðlanarak ve dikkat top üzerinde olarak hazýr beklenir. Top göðse deðdiði sýrada kalçalar hýzla geriye çekilir ve dizler doðrulur. Öndeki bacak geride kalan bacaðýn yanýna getirilerek iki bacak birleþtirilir. Göðüs içeri doðru çekilir ve ayný anda top göðse çarpar. Top çarptýðý anda ise vücudun üst kýsmý hafifçe öne eðilir. Top göðse çarptýðý zaman küçük bir kavisle tekrar yukarý kalkar.
 

3. Kafa ile Yapýlan Kontroller
 

Orta veya daha yüksekten gelen toplarý kontrol altýna almak için kafayla topun durdurulmasý tekniðidir. Zor bir tekniktir. Topla kafanýn temasý anýnda bacaklar, vücudun dengesini saðlayacak þekilde açýlýr. Vücudun dengesi kollarda açýlarak desteklenir. Dizler bükülü hâlde, gelen top gözle izlenerek yapýlýr. Topla temas anýnda dizler biraz daha bükülür, baþ biraz içeri çekilir. Böylece topun hýzý iyice azaltýlýr ve top kontrol altýna alýnýr.
 

TAÇ ATIÞI TEKNÝÐÝ
 

Oyun kurallarýna göre, maç esnasýnda top bütünüyle yerden veya havadan taç çizgisini geçtiði takdirde, topun dýþarý çýktýðý yerden taç atýþýyla tekrar oyuna sokulmasýdýr. Oyun kurallarýnda taç atýþýnýn nasýl yapýlacaðý belirlenmiþtir.
 

KALECÝ TEKNÝÐÝ
 

Futbolda kaleci, çok yönlü savunma, teknik beceri ve taktik bilgilerle donatýlmýþ olmalýdýr.
 

Belirtilen görevler açýsýndan kalecilik tekniði, defans ve hücum tekniði olarak ikiye ayrýlýr. Defans tekniði de kendi içinde topsuz ve topla hareketler olmak üzere iki baþlýkta incelenir.
 

Topsuz hareketler ikiye ayrýlýr:
 

a. Temel Pozisyon: Ayaklarý 25-30 cm aralý þekilde durur. Dizler öne doðru hafif büküktür. Kalçadan itibaren gövde hafifçe öne doðru eðiktir. Kollar dirseklerden bükülü ve vücuda yakýn tutulur. Avuç içleri yere dönüktür. Gözler topa ve savunma oyuncularýnýn diziliþi üzerine odaklanmýþtýr.
 

b. Pozisyon Alma: Topun kaleye göre bulunduðu pozisyona uygun þekilde yer tutmasýdýr.
 

Topla hareketler üçe ayrýlýr:
 

a. Topu Yakalama: Parmaklar yumuþak bir biçimde aralanarak topun arkasýnda bir destek teþkil etmesiyle, emniyetli top tutuþu saðlanýr.
 

b. Topu Yumruklama: Bazen topun yakalanmasý suretiyle kurtarýþ yapýlmasý çok zor olabilir. Kale sahasýnýn içinde birçok rakip oyuncunun bulunmasý ve topa yükselmesi, ayrýca topun ýslak ve kaygan olmasý durumunda topun yumruklanmasý tavsiye edilir. Yumruklama hareketi genellikle bir ayak üzerinde zýplanarak desteklenmektedir. Bazen iki ayak üzerinde de sýçramak gerekebilir. Her zaman bir yaklaþma koþusu yapmak için gerekli süre ve boþ alan bulunmayabilir. Bunlar mevcutsa, koþmanýn mesafesi topun geliþ yönü ve hýzýna baðlý olarak deðiþiklik gösterir. Çok hýzlý koþmaya gerek yoktur. Çünkü kaleci ellerini kullanmakla rakip oyunculara göre topa ulaþmada avantajlý durumdadýr.
 

c. Topa Plânjon: Alçak, orta yükseklikte veya yüksek toplarýn kurtarýlmasýnda uygulanýr. Topun geliþ yüksekliðine göre, plânjon hareketinde bazý farklýlýklar olmasýyla birlikte, esas olarak uygulanan teknik aynýdýr.
 

Plânjon hareketine baþlarken pozisyon, temel pozisyona benzer, sadece bacaklarýn çok fazla aralanmasý gerekir. Vücut aðýrlýk merkezi topun geldiði istikametteki ayaðýn üstüne aktarýlýr ve topa doðru hamle yapýlýr.
 

Kaleciler tarafýndan üç þekilde hücum tekniði uygulanýr.
 

Topu Sahada Yuvarlama: Top bel yüksekliðinde her iki elle tutulur. Atýþý yapacak olan elin avuç içi, topun gerisinden destekler. Ön kolun iç kýsmý topun arkasýnda bulunur. Diðer el, topun altýna yerleþtirilir. Parmaklar gevþek tutularak aralanýr. Hareket, topu yuvarlayacak olan elle zýt durumda bulunan bacaðýn, öne doðru bir adým atmasýyla baþlar.
 

Kollar hýz kazanmak amacýyla omuzlardan itibaren hafifçe geriye çekilir, dirsekler dik tutulur. Topun altýndaki el vücudun önüne getirilirken gövde öne doðru çekilir. Top ileri doðru yuvarlanarak vücudun aðýrlýðý, arkada bulunan ayaktan önde bulunan ayaða doðru aktarýlýr.
 

Topu Fýrlatma: Top fýrlatmada iki metot vardýr. Fýrlatma hareketinden önce top ya baþ yüksekliðinde vücudun biraz gerisinde veya disk gibi tutulur. Elde tutulan top yaklaþýk baþ yüksekliðinde kaldýrýlýr. Avuç içi, topu geriden destekler. Parmaklar aralýk tutulurken diðer el yan tarafta ve aþaðýda bulunur. Top baþýn arkasýnda tutulduðu zaman, vücut aðýrlýðý arkada bulunan bacaktadýr. Hareketin baþlangýcý kolun öne doðru gelmesiyle baþlar. Top elden çýkmadan önce, bilek kuvvetle hareket ettirilerek son hýz verilir ve topun isabetli gitmesi saðlanýr.
 

Degaj: Ýki yöntem uygulanýr: Kale vuruþu ve topun elden çýkartýlmasýyla yapýlan vuruþlar.
 

Kale vuruþunda top uzaða atýlmak isteniyorsa üst vuruþ tekniði kullanýlmalýdýr. Ýsabetli ve uzak mesafeye atýlmak isteniyorsa üst vuruþ kullanýlýr.
 

Topu elden çýkartarak yapýlan vuruþta, top fazla yükseðe atýlmamalýdýr. Top elden çýkar çýkmaz vuruþ yapýlmalýdýr. Top bel yüksekliðinde atýlarak vuruþ yapýlmalýdýr.
 

Top Sürme (Dripling)
 

Dripling, sahada ayaðýn iç ya da dýþ kýsmý ile topu sürekli bir þekilde kontrol etme ya da yuvarlamadýr. Dripling sýrasýnda vücut hafifçe bükülmüþ olan bacaðýn üzerinde dengede iken gövdenin üst kýsmý ise öne doðru hafifçe eðiktir. Topu dizden kývrýk olan bacak sürerken gözler de diðer oyuncularý kontrol eder.
 

Üç çeþit dripling vardýr:
a. Ayak içi
b. Ayak dýþý
c. Ayak üstü
 

Ayak içi driplingde, top öne doðru ayaðýn içi ile itilir. Sahayý kontrol açýsýndan ise iki sürüþ arasýnda kafa kaldýrýlýr.
 

Ayak üstü dripling ise diriblingin en zor þeklidir. Top öne doðru ayaðýn üstü ile itilir. Ayak üstü dripling oyunu devam ettirme açýsýndan önemli olmakla beraber, topu kontrol eden ve yöneten yüzey küçüktür.
 

Topu süren ayaðýn ekseninin içeriye doðru kývrýk olduðu dripling þekli ayak dýþý driplingdir. Diz vücut eksenine yaklaþýrken, ayak gevþek tutulur ve bilekten içeriye doðru kývrýlýr. Top daha fazla yüzeyde hareket etme imkânýna sahip olduðundan bu þekilde top sürme büyük güven saðlar.
 

Driplingde;
1. Rakip yanda ise ayaðýn içi,
2. Karþýdan geliyorsa ayaðýn içi,
3. Rakip arkadan geliyorsa ayaðýn dýþý kullanýlýr.

PAS TEKNÝÐÝ
 

Pas tekniði futbolcunun temel tekniði olup, takým içindeki otokontrolü saðlar ve takým oyunu anlayýþýnýn geliþmesine önayak olur. Eðer müsabakalarda tek pas tekniði kullanýlýyorsa, pasýn isabeti, pasýn zamaný, pasýn þiddeti ve pasýn açýsý, tekniðin baþarýlý olmasýnda önemli katkýlar saðlar. Pasýn isabeti için ayaðýn içi ve dýþýnýn iyi kullanýlmasý gerekliyken, pasýn baþarýlý olmasý için vücudun dengesi, destek ayaðýn vücuda olan yakýnlýðý ve topa vuruþ noktasý büyük önem taþýr. Pasýn þiddeti, rakip oyuncuyu ekarte edebilecek hýzda olmasýna, þiddetin ayarlanmasýna ve pasýn þiddetine baðlýdýr. Burada mesafenin uzayýp kýsalmasý söz konusudur. Pasýn zamaný, pasýn hangi pozisyonda ve hangi zamanda alýnacaðýna ya da verileceðine baðlýdýr. Pasýn isabeti, pasýn þiddeti ve pasýn zamaný çok iyi ayarlandýðý zaman, rakip pas verme açýlarýný kapatamaz.